Ik was net even aan het bladeren door een boek geschreven door Dr. Seuss, gekregen van mijn voormalig docente Engels (thank you again, Ms. Chapman). 'Oh, the places you'll go!' schreeuwt de titel. Een boek over het leven en alle ups en downs die het met zich meebrengt. Een mooi werkje van Dr. Seuss en naar mijn mening ook zeer toepasselijk op de steeds dichtbij kruipende reis...
Want we zijn nog maar een weekje verwijderd van de reis waar ik al jaren naar uitkijk! Het voelt heel gek, nu het praktisch al zover is. Geweldig gek. Gek geweldig. Ik ben er in ieder geval al helemaal klaar voor!
Even een snelle update: mijn visum voor Indonesië is inmiddels binnen, ik heb DEET weten te scoren bij de Kruidvat, de Australische lonely planet is eindelijk aangeschaft, ik heb een afspraak gemaakt bij de tandarts en ik heb een hostel gevonden in Bangkok! Aardige deal: voor nog geen tientje per nacht heb ik een privékamer met eigen badkamer en airco. Not bad, aye?! Verder ook nog andere praktische dingen aangeschaft zoals een wereldstekker en een flight bag. Ik smokkel niet graag onbewust drugs mee naar het buitenland.
En omdat ik zeker weet dat dit mijn laatste vanuit Nederland geschreven post wordt, wil ik vast virtueel afscheid nemen van de mensen die ik tussen nu en de vertrekdatum niet meer zie. Dus hierbij:
Tot over een half jaartje!
Houd ondertussen mijn blog in de gaten. Ik zal mijn best doen er zo vaak mogelijk wat op te posten. Of voeg me toe op skype: florencia.morgana !
Ik wil ook graag even alle mensen bedanken die de 25ste van november aanwezig konden zijn. Ik vond het hartstikke leuk dat jullie er waren! En ook al had ik aangegeven dat er niets meegenomen hoefde te worden: de cadeautjes worden toch heel erg op prijs gesteld. Dank jullie wel, ontzettend lief.
Maar er zijn nog veel meer mensen die ik zou willen bedanken. Ik hoef geen namen te noemen, jullie weten het zelf ook wel! Bedankt voor alle support en voor degenen die in het gastenboek hebben geschreven: bedankt voor alle leuke, mooie en lieve woorden.
Ik ben een heel dankbaar mens op dit moment, haha.
Ook zo'n raar iets: afscheid nemen van Brazuca na bijna drie jaar dienst. Ik heb het idee dat ik hier half ben opgegroeid, haha. Casa Brazuca was mijn tweede 'casa'. Maar ik kan terugkijken op een mooie, bijzondere en leerzame tijd, waarin ik fantastische mensen heb leren kennen.
Ik merk dat ik in vergelijking met de voorgaande twee posts meer moeite heb met het afsluiten van deze.
Denk maar niet dat ik jullie niet ga missen.
No comments:
Post a Comment